"Sluit je ogen en luister naar de kreukende bladzijde uit je boek. Ik gooi al je nare dromen weg en maak je verschrikkelijke herinneringen zoek. We zien elke dag mensen komen en gaan. Dat wij dat kunnen zijn daar valt niet bij stil te staan".
Stolperstein Alexander Polak
Terug naar de Emmalaan en linksaf, Venenlaan rechtdoor oversteken, over het Julianaplein. Aan het eind rechtsaf: Willemsweg. Deze volgen tot in de bocht. Draafsingel linksaf oversteken en over de Oosterpoortbrug en door de Oosterpoort (10). Even naar links en rechtsaf Kleine Oost op. U bent nu op een deel van de Westfriese Omringdijk (11). Over de Kleine Oostsluis (12). waar in het plaveisel nog de contouren van de oude Oosterpoort (13) zichtbaar zijn. Op de hoek de Bossuhuizen (14) die van de Slag op de Zuiderzee vertellen. Op de hoek aan het pand Grote Oost 132 een gerestaureerd historisch reclamebord. Ongeveer tegenover de Oosterkerk (zie deze website bij Kerken) op Grote Oost 77 (hoort nu bij 75) is de locatie van de volgende Stolperstein.
Alexander Polak woonde Grote Oost 77, was weduwnaar, gehuwd in 1906 te Amsterdam met Dientje Sluijs die in 1935 is overleden. Alexander was mogelijk kostganger bij de weduwe H. Schotté-De Vries die op hetzelfde adres haar huis had. Alexander is 61 jaar geworden.
[Op dit punt aangekomen kunt u de route inkorten. Vervolg het Grote Oost tot Wijde Brugsteeg. Daar linksaf, rechtdoor Korenmarkt en rechtsaf over de Hoge Brug, meteen links over de Veermanskade tot de Hoofdtoren. Rechtsaf de Italiaanse Zeedijk op. Loop daar naar huisnummer 46.]
10) Oosterpoort (zie Gebouwen > Oosterpoort): Van de vier echte stadspoorten rest alleen nog de
huidige Oosterpoort, gelegen pal naast het noordelijk talud van de
Omringdijk ter plaatse van de overgang van Kleine Oost naar de
Schellinkhouterdijk. Via een toenmalige houten poortbrug over de
Oosterpoortsgracht (Draafsingel) werd het verkeer over een
nieuwe vervangende weg met een grote bocht richting de
Schellinkhouterdijk geleid. De veranderde inzichten in (stads)-
verdedigingswerken gingen gepaard met een verandering van
functie van stadspoorten.
Bij de Oosterpoort is weliswaar nog
sprake van een verhoudingsgewijs fors bouwwerk, maar gezien
zijn constructievorm niet meer ontworpen als een zware
verdedigingspoort.
Ansicht met Oosterpoort (1915 A. Bakker - Hoorn)
In essentie is het een uiterst eenvoudig poortgebouw zonder
(verblijfs-)ruimten bestaande uit twee relatief zware gebogen
langszijmuren, afsluitbaar aan de kopseinden door zware houten
deuren in stenen omlijsting en slechts afgedekt met een plat dak.
Overige verdedigingsvoorzieningen, zoals weergangen en
schietgaten ontbreken eveneens. De basisvorm en constructie
geven daardoor aanleiding te veronderstellen, dat de poort niet
meer zo zeer als verdedigingspoort werd gebouwd, maar eerder
als plaats van controle over wie de stad in en de stad uitgaat, het
weren van landrovers en overig gespuis. Maar ook een plaats van
heffing van tol- en accijnsgelden.
Niet in het minst ook gold een
stadspoort in die tijd altijd nog als teken van macht van en ontzag
voor de stad. Dank zij de grote aandacht voor ornamentiek en
luxere materialen zo als natuursteen, is niettegenstaande de
eenvoudige basisvorm, de Oosterpoort voor Hoorn nog steeds één
der meest sprekende monumentale bouwwerken.
11) Westfriese Omringdijk (site westfrieseomringdijk): Je
koike d'r je ouge uit! Westfriesland is het gebied in Noord-
Holland dat volledig wordt omsloten door de oudste dijk van
Nederland; de Westfriese Omringdijk. Dit provinciale monument
meet een totale lengte van 126 kilometer. Dit wonder van
menselijke hand is al 800 jaar oud en verbindt de historische
steden Alkmaar, Hoorn, Enkhuizen en Medemblik.
De
Omringdijk slingert als een groene route door het landschap en
leidt de bezoekers van Westfriesland langs het weidse landschap
met zijn unieke vergezichten, de typische lintdorpen met
stolpboerderijen en de voormalige VOC-steden met hun prachtig
bewaard gebleven binnensteden. Een groot deel van dijk vormt
nog altijd de grens tussen land en water, elders loopt de dijk dwars
door het land tussen polders en droogmakerijen als een monument
voor eeuwen van strijd tegen het water.
12) Kleine Oostsluis: Een tweede, veel oudere, sluis ligt bij de ophaalbrug tussen het Grote en Kleine Oost. Deze sluis verbindt de Karperkuil en de Vollerswaal met elkaar. In 1577 is de Karperkuil aangelegd, en is de aangrenzende Westfriese Omringdijk dóórgegraven om verbinding te maken tussen het havenwater en het water in de binnenstad (de Vollerswaal en verder). Op dit punt is toen onmiddellijk in 1579 een sluis in de dijk gebouwd om de binnenstad te kunnen beschermen tegen hoogwater vanuit de haven. Deze sluis bestaat nog en is in 2002 gerestaureerd.
13) Oude Oosterpoort (zie Gebouwen > Oosterpoort): De voorganger van de "Nieuwe" Oosterpoort, de Oude Oosterpoort, stond ongeveer 100 meter stadwaarts, juist tussen het kruispunt Grote Oost/Kleine Oost/Zon en de Kleine Sluis met ophaalbrug. Het profiel van de zuidelijke poortmuur van deze in 1818 gesloopte poort is gedeeltelijk nog herkenbaar in de kademuur. Dit bouwwerk was in architectonisch opzicht een juweel in de laatgotische bouwkunst met o.a. vier hoektorens voorzien van uivormige helmdaken.
14) Bossuhuizen (en gevelreclame Grote Oostkant): De
Bossuhuizen zijn drie aangrenzende huizen aan de Slapershaven.
De gevelstenen van deze 17e-eeuwse huizen zijn als een
stripverhaal: ze vertellen over de slag op de Zuiderzee die de
West-Friezen in 1573 hebben geleverd tegen de Spaanse vloot van
admiraal Bossu. De West-Friezen versloegen hier de vloot met
een eigen vloot van kleine wendbare bootjes en namen Bossu
gevangen. Mede om deze reden slaagde de hertog van Alva er niet
in Noord-Holland te veroveren. Op de gevelstenen worden de
West-Friezen afgebeeld als de mannen Israëls zoals die streden
tegen de Bijbelse krijgsheer Amalek. Het gevecht op 11 oktober
in 1573 ging de geschiedenis in als de Slag op de Zuiderzee.
Bossu verloor, werd gevangen genomen en heeft drie jaar lang
opgesloten gezeten in het Weeshuis aan de Korte Achterstraat.
De
slag op de Zuiderzee vindt plaats in 1573, in het begin van de
roerige Tachtigjarige Oorlog. De steden en gewesten van de
Nederlanden vormen dan nog geen eenheid in de strijd tegen de
Spaanse overheersing. Zo blijft Amsterdam bijvoorbeeld lange
tijd trouw aan Spanje. De strijd ter land en ter zee verloopt
moeizaam. Als de Watergeuzen in 1572 Den Briel innemen,
scharen veel steden in Noord-Holland, waaronder Hoorn, zich aan
de zijde van opstandelingenleider Willem van Oranje.
Een jaar
later komt de oorlog in dit gebied tot een hoogtepunt. De
Watergeuzen en de West-Friezen proberen de haven van
Amsterdam te blokkeren. De Spaanse stadhouder Maximiliaan de
Hennin, heer van Bossu, zendt een zeemacht op de Oranje-
aanhangers af. Er volgt een zeeslag die zes dagen en nachten
duurt. Ondanks de overmacht slagen de West-Friezen onder
aanvoering van Cornelis Dirkszoon, burgemeester van
Monnickendam, erin Bossu te verslaan. Sinds juli 2012 heeft ook
de gevel aan de Grote Oost een bijzondere schildering, een
historisch reclamebord dat toont hoe in Hoorn reclamevoering in
de 19e eeuw plaatsvond.
Grote Oost 75 en 77, in januari 1966, monumentale trapgevels