Winkelassortiment

Het onderzoek op het terrein van de voormalige Winston bioscoop heeft aangetoond dat deze plek bewoond is geweest vanaf het midden van de 13e eeuw. De gevonden huisresten laten ons goed zien hoe in Hoorn tegen het eind van de 14e eeuw het gebruik van baksteen voor de bouw van huizen steeds meer zijn intrede deed en hoe veelal spoedig daarna de huizen ook veel groter werden. Doorgaans blijken de opgegraven huisplattegronden qua indeling en afmeting overeen te komen met hetgeen ons uit de stadskeuren, de in de middeleeuwen door het stadsbestuur uitgevaardigde bouw- en veiligheidsvoorschriften, bekend is. Soms zien we echter ook verschillen met hetgeen we uit de schriftelijke bronnen weten. Over de opbouw van de huizen kunnen we helaas nauwelijks iets opgravingen leren. Zo weten we bijvoorbeeld niet of een huis, met een volledig stenen fundering ook bovengronds geheel in baksteen was uitgevoerd, of dat het bijvoorbeeld nog een grotendeels houten voorgevel had. Ook over het aantal verdiepingen kan niets worden gezegd, al zal een zware funderingsmuur over het algemeen niet voor niets zo zijn uitgevoerd.
Zoals gezegd, is de bestudering van de bij de huisresten en de daartussen aanwezige ophogingslagen behorende vondsten nog lang niet afgerond. De combinatie van de hieruit verkregen informatie met hetgeen we uit de veldtekeningen, foto's en opgravingsrapporten kunnen afleiden, zal uiteindelijk een goede indruk kunnen geven van de ontwikkeling van de bewoning in de loop der eeuwen van dit kleine stukje Hoorn.
Tosca van de Walle-van der Woude. (Gemeentelijk Archeolooog)