Crash boven Hoorn, 7 july 1944

Missie: Merseburg

De over Hoorn heen vliegende formatie bommenwerpers waren onderdeel van het 13th Combat Wing (13 CBW).
Het 13 CBW was samengesteld uit drie bombardement groepen, de 95th, 100th en de 390th.

Op de dag van het ongeluk boven Hoorn was de formatie onderweg naar Duitse olie-installaties bij Böhlen en Merseburg. Het belang van het offensief tegen de Duitse olie-industrie wordt benadrukt in het volgende bericht van de Intelligence Annex (een begeleidend document bij een operatie plan of order dat gedetaileerde informatie verschaft over de vijandelijke situatie, geheime dienst- opdrachten en administratieve procedures) aan de 3BD Field Order 310.

De Eighth Air Force zette daarom op 7 juli een massaal offensief in op deze Duitse doelen met meer dan 1000 zware bommenwerpers en een escorte van zo'n 700 gevechtsvliegtuigen. 2383.6 ton bommen werden op elf aangewezen doelen geworpen, waaronder olie-installaties, een kogellager bedrijf en luchtbewapenings-, vliegtuigmotoren- en vliegtuigassemblagefabrieken in midden Duitsland.
Door toedoen van de bommenwerpers werden 39 vijandelijke vliegtuigen vernietigd, er zijn 29 USAF bommenwerpers verloren gegaan en twee toestellen na een luchtbotsing. Het escorte gevechtsvliegtuigen heeft 79 vijandelijke toestellen neergehaald met heeft er zelf vier verloren.

De 390th Bomb Group

De 390th Bomb Group, het onderdeel waarvan de twee boven Hoorn botsende vliegtuigen deel uitmaakten had zijn basis op Framlingham Station 153 in Engeland.
Parham Airfield (Framlingham Station #153) nabij het plaatsje Framlingham in Suffolk werd begin zomer 1943 door het 8th U.S. Army Air Force (USAAF) in gebruik genomen als uitvalsbasis. Parham Airfield is nu een museum en gedenkteken.

Museum Framlingham Station 153, Parham Airfield, Suffolk Engeland.

Vrijwel dagelijks vlogen er zowel overdag als 's nachts grote formaties vliegtuigen over Hoorn. Bij daglicht lieten zij hun witte sporen achter op het blauwe hemeldek, 's Nachts hoorde je alleen het monotone gebrom van de motoren.

Formatieschema (gedeelte)

Formatie diagram uit de micro-fiche collectie van het 390th Memorial Musueam, Tucson USA.
Links midden de vliegtuigen van Gregor en Cribbs.

Gregor in vliegtuig 070 leidde het "laag" Squadron van de 390th "A" groep. Cribbs leidde het tweede element in vliegtuig 983.

Het formatieschema hierboven laat een stukje van het "Low" deel zien van deze gevechtsformatie. Een formatie werd gevormd door hoog vliegende formaties, laag vliegende formaties en een tussen beide lagen vliegende formatielaag. De groepen van 6 vliegtuigen vlogen niet alleen achter elkaar maar naast, boven en onder elkaar.
Doordat de vliegtuigen zelf ieder aan boven, onder, zijkanten en voor en achter voorzien waren van zware hydraulisch bediende mitrailleurs vormde een dergelijke kolonne vliegtuigen een voor vijandelijke (Duitse) jagers bijna onneembare vesting. Om de verdediging verder te verhogen werden de bommenwerpers waar mogelijk begeleidt door escortes van Britse en/of Amerikaanse jagers.

Het vliegen in een formatie als dit vormde voor de piloten een constante krachtsinspanning. Het bleek niet eenvoudig om koers te houden en om uit elkaars buurt te blijven en ook nog eens rekening te houden met turbulentie ontstaan door voorgangers.

Op het Pelmolenpad kwamen enkele brokstukken van toestel 42.107070 terecht, o.a. een gedeelte van de cockpit. Tussen deze wrakstukken werd ook het lichaam van gezagvoerder Lt. Gregor gevonden. Omwonenden bekijken de ravage.(foto: VS museum)

Vermiste vliegtuigbemanning rapporten (MACR's)

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd voor elk USAF vliegtuig dat verloren ging in het Europese Theater een gedetailleerd Missing Aircraft Report (MACR) opgesteld met alle relevante informatie die op dat moment beschikbaar was. Aan het eind van de oorlog werden ook de zorgvuldig bijgehouden Duitse Downing Reports (in het Engels vertaald) er aan toegevoegd. In deze Duitse KU rapporten (Kampf Flugzeuge USA: documenten over gevechtsvliegtuigen USA die boven Duits grondgebied verloren zijn gegaan, opgesteld door de Luftwaffe) bevatten de volledige naam, rang en serienummer van elke gevangengenomen of omgekomen vliegenier. Van de gewonden werd de medische behandeling vermeld. Ook werden de plaats en de oorzaak van een crash genoteerd, het tijdstip van de gevangenneming, alsmede alle persoonlijke bezittingen inclusief de identificatieplaatsjes ( dog tags ). De teraardebestelling van de omgekomenen, b.v. op de Gemeentelijke Begraafplaats Hoorn, Sectie A, met grafnummer en boven of onder begraven, werd bijgehouden.

Het is opmerkelijk dat bij de naam Sgt. Arthur F. Brown geen serienummer, noch een begraafplaats staat genoteerd .