Pool's tabaksfabriek

Upper Ten

Was het voor de oorlog nog de Turkse en Egyptische sigaret die grote populariteit genoot, na de oorlog doet met de komst van de Amerikaanse bevrijders de Amerikaanse sigaret zijn intrede. De Amerikaanse sigaret wordt al snel zo populair dat het duidelijk wordt dat de pijp zijn populariteit definitief aan de sigaret moet afstaan.

Voor tabaksfabriek Pool is een overgang naar de productie van sigaretten op de locatie aan het Achterom een onmogelijkheid. Sigarettenmachines en de daaraan verbonden verpakkingslijnen zijn duur en groot en de panden zijn te klein om al die machines te kunnen bergen. Uitbreiding in de binnenstad is niet mogelijk en verplaatsing van het bedrijf zo vlak na de oorlog is behalve te duur ook riskant. Voor de oorlog was het nog mogelijk om te kunnen bestaan van de afzet van producten op redelijk kleine schaal, vooral pijptabak toch wel. Na de oorlog probeert men een overschakeling naar de productie van shagtabak. De concurrentie is groot en er moet ook worden gezocht naar nieuwe, grotere afzetmogelijkheden.

Een groter afzetgebied wordt gevonden als begin jaren 50 zich de mogelijkheid aandient om een samenwerking aan te gaan met een vertegenwoordiger van tabaksartikelen die tevens merkeigenaar is van het merk Upper Ten. Het merk Upper Ten was tot dan niet meer dan een gedeponeerd merk zonder product maar met de nieuwe samenwerking wordt tabaksfabriek de Pool de producent van het nieuwe merk. De al bestaande contacten van de vertegenwoordiger worden gebruikt om het Upper Ten product in Nederland te introduceren. Met Upper Ten gaat men weer terug naar de productie van pijptabak.

Upper Ten Corsica pijptabak in geplastificeerde enveloppe verpakking

Uiteindelijk wordt het merk goed verkocht en over heel Nederland vertegenwoordigd. Upper Ten wordt verpakt in geplastificeerde verpakkingen en enveloppe verpakking zoals we die kennen van de andere Nederlandse tabaksmerken.

Later wordt de tabak zelfs verpakt in luxe vacuüm getrokken blikjes.

Blikje Bandung tabak